→ Ένας απλός κανόνας για να το αποφύγετε αυτό είναι να ρωτήσετε τον εαυτό σας: Εάν αυτό το άτομο ήταν τώρα εδώ μπροστά μου, θα έλεγα τα ίδια λόγια εικονικά;
→ Το κλειδί από αυτή την άποψη, είναι να σεβόμαστε και να φροντίζουμε τον εαυτό μας, να αφιερώνουμε λίγα λεπτά για να ηρεμήσουμε τη συναισθηματική μας κατάσταση, να αναλάβουμε την ευθύνη για το τι νιώθουμε, και κατά συνέπεια, να ενεργούμε με βάση ένα «γιατί» στο οποίο απευθύνουμε τις ανάγκες και τις απόψεις μας με αυτοπεποίθηση.
→ Η ηλεκτρονική επικοινωνία τις ώρες εκτός εργασίας πρέπει να θεωρείται σαν να κάνουμε ένα τηλεφώνημα ή μία συνάντηση σε ακατάλληλη ώρα. Ο σεβασμός των χρονικών ορίων είναι απαραίτητος για τη χρήση της τεχνολογίας.
→ Είναι επιθυμητό να διατηρήσετε τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις «πρόσωπο με πρόσωπο»: απενεργοποιήστε τη συσκευή όταν αυτό είναι εφικτό.
→ Εάν βρισκόμαστε στην κατάσταση όπου με τρόπο διεκδικητικό, πρέπει να υπερασπιστούμε μία ιδέα, ένα άτομο, ένα θέμα, συνιστούμε επικοινωνία με ένα τηλεφώνημα ή ένα μήνυμα κειμένου στο οποίο εκφράζουμε την ανάγκη να «μιλήσουμε» προσωπικά και με τα κατάλληλα μέσα. Αυτό γίνεται για να αποφύγουμε τις παρεξηγήσεις που σχετίζονται με τα γραπτά μηνύματα.
Τα κοινωνικά δίκτυα επιτρέπουν την επικοινωνία και τη διατήρηση σχέσεων πέρα από τη φυσική παρουσία. Ωστόσο, ορισμένες αλληλεπιδράσεις είναι προβληματικές, και μερικές φορές, καταλήγουν σε διαφωνίες.
Η σκέψη μας, όπως επισημαίνει ο Daniel Kahneman, κινείται προς δύο κατευθύνσεις: υπάρχει η ενστικτώδης, παράλογη, και υπερβολικά συναισθηματική σκέψη, και υπάρχει η πιο προσεκτική και στοχαστική σκέψη.
Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, επικρατούν τα συναισθήματα της στιγμής και η ταχύτητα. Δεν έχει κανείς την ευκαιρία να σκεφτεί – η λύση θα ήταν να σταματήσει και να σκεφτεί ένα άτομο, ώστε να μην αντιδρά ενστικτωδώς, αλλά ισορροπώντας τις ενέργειες επικοινωνίας σύμφωνα με τη φράση «Πρώτα σκεφτόμαστε και μετά δημοσιεύουμε».
Η εισήγηση είναι να χρησιμοποιήσουμε αργή σκέψη, η οποία διακρίνει, συγκρίνει, επαληθεύει, και δεν παρασύρεται από τα συναισθήματα της στιγμής. Όπως προτείνει ο Austin (1975), η επικοινωνία θα πρέπει να μετατραπεί σε έναν φιλόξενο και εκπαιδευτικό χώρο σχέσεων, χωρίς συγκρούσεις.
Οι χρήστες του διαδικτύου βιώνουν μία επιθυμία για συμμόρφωση που τους οδηγεί να προσαρμόζονται σε αυτά που λένε οι άλλοι για να αποφύγουν καταστάσεις σύγκρουσης, παρέχοντας συχνά συγκατάθεση χωρίς να εμβαθύνουν στους ακολούθους μόνο του περιεχομένου.
Εάν ξεσπάσει σύγκρουση στο διαδίκτυο, πώς να την περιορίσετε;
Συνιστούμε τη χρήση διεκδικητικής γραφής – προσαρμοσμένης στον αναγνώστη, τον επικοινωνιακό στόχο, και το πλαίσιο. Είναι επίσης σημαντικό να ξαναδιαβάσετε αυτά που γράψατε, να αφιερώσετε χρόνο για να προβληματιστείτε, και να βρείτε τρόπους να αντιπαρατεθείτε προσωπικά.
Διδασκαλία Διαδικτυακής Αλληλεπίδρασης και Συνεργασίας
Προκειμένου να διδάξουμε στους/τις μαθητές/μαθήτριες να επικοινωνούν και να συνεργάζονται αποτελεσματικά σε ένα διαδικτυακό περιβάλλον, είναι σημαντικό να αναπαράγουμε και να αναλύουμε διαδικτυακές συμπεριφορές στην τάξη, ώστε να δείξουμε πώς η επιθετικότητα και η εχθρικότητα μπορούν να επηρεάσουν τα συναισθήματα και την ψυχική ευεξία των άλλων ανθρώπων.
Όλες οι τεχνικές διδασκαλίας που ευνοούν την Ομαδικότητα και την Ενσυναίσθηση είναι επομένως ιδιαίτερα αποτελεσματικές για να βοηθήσουν τους/τις μαθητές/μαθήτριες να αποκτήσουν τις ικανότητες που εξετάζονται σε αυτή την ενότητα.
Ακολουθεί ένας κατάλογος τεχνικών και ψηφιακών εργαλείων που μπορούν να είναι χρήσιμα όταν θέλετε να ασχοληθείτε με αυτά τα θέματα:
Τίτλος: Από τη διαδικτυακή επικοινωνία στην επικοινωνία πρόσωπο με πρόσωπο
Μαθησιακοί Στόχοι: Στο τέλος της δραστηριότητας, οι μαθητές/μαθήτριες κατανοούν τη διαφορά μεταξύ της διαδικτυακής επικοινωνίας και της επικοινωνίας πρόσωπο με πρόσωπο, και μαθαίνουν να εντοπίζουν τα διαφορετικά συναισθήματα που κρύβονται πίσω από τις διαδικτυακές συγκρούσεις. Εξασκούνται στο να επικοινωνούν αυτό που σκέφτονται με μη προσβλητικό τρόπο.
Εκτέλεση:
Τίτλος: Πρώτα σκεφτόμαστε και μετά δημοσιεύουμε!
Μαθησιακοί Στόχοι: Στο τέλος της δραστηριότητας, οι μαθητές/μαθήτριες μαθαίνουν να αναγνωρίζουν τα διάφορα συναισθήματα που κρύβονται πίσω από τις διαδικτυακές συγκρούσεις. Κατανοούν τη διαφορά μεταξύ ενστικτώδους και αργής σκέψης, και εξασκούνται στη διαπραγμάτευση, αποφεύγοντας τη σύγκρουση.
Εκτέλεση: